|
MARRISON, subst. fém. |
[T-L : marrison ; GD : marisson ; AND : marrisson ; FEW XVI, 535a : *marrjan] |
"État de celui qui est marri" ... ... ... ... ... ... |
Rem. DESCH., Oeuvres Q., t.2, c.1370-1407, 194. |
| - | Mener marrison. "Être dans la tristesse" ... |
DMF 2020 - Synthèse |
Robert Martin |
|
|